"بسمه تعالی"
موضوع بحث:نقد وبررسی آثارو زندگی دکتر شفیعی کدکنی
یکشنبه27فروردین سال91
مهمان افتخاری:جناب آقای دکتر محمد رضا روزبه؛عضو هیأت علمی دانشگاه واز اساتید گروه ادبیات؛ که چندین سال شاگرد دکتر شفیعی کدکنی بوده اند.
این جلسه توسط سرکار خانم بهناز سادات ابوالوفایی،دانشجوی ترم هفت رشته ریاضی کاربردی برگزار شد.
دکتر شفیعی کدکنی،در سال 1318 در کدکن نیشابور متولد شدند. به دبستان و دبیرستان نرفت و در خانه نزد پدر عالم خود وادیب نیشابوری علم آموخت.ایشان روحانی زاده وتربیت یافته حوزه بودند و پس ازآن وارد تربیت دانشگاهی شدند.در دانشگاه فردوسی مشهد دوره کارشناسی رشته زبان وادبیات فارسی و کارشناسی ارشد ودکترا را در دانشگاه تهران سپری کردند.
شخصیت دکتر شفیعی
دکتر شفیعی کدکنی شخصیتی چند وجهی دارند:
1)صرفاشاعر نیست
2) محقق تراز اول
3) مترجم متون عربی
4)نظریه پرداز
5)منتقد
6)مصحح متون کهن7
)مسلط بر متون عرفانی قدیم ومتون سبک شناسی.
آثار ارزشمند ایشان درتمام زمینه های ذکر که
بوی جوی مولیان، آیینه ای برای صدا ها، از زبان برگ، شبخوانی، موسیقی شعر، در کوچه باغ های نیشابور، صور خیال، مفلس کیمیا فروش، در هجوم منتقدان(حزین لاهیجانی ونقد دوره صفوی.)
در این جلسه به دو وجهه از شخصیت فعال دکتر شفیعی کدکنی پرداخته شدعبارتند از:
شفیعی شاعر و شفیعی نظریه پرداز.
در زمینه نظریه پردازی به دلیل تحصیلات حوزوی و همچنین سهیم بودن در نظریه پردازی مدرن، به اعتدال در نگاه تکیه داشته اند. ایشان نظر خوشی با جریان پست مدرن و رادیکال شعر امروزی ندارند و از نخستین کسانی هستند که مطالعات ساخت گرایی و پست مدرن را باز سازی کردند.
دکتر رضا براهنی در مقدمه کتاب سه جلدی «طلا در مس»فرق بین متفکر و نظریه پرداز با محقق را خوبی تبیین می کندکه:
امثال زرین کوب و کدکنی نظریه پرداز نیستندبلکه محققانی که تحقیقات فوق العاده ارزشمندی داشتند و پایه تفکر نظریه پردازان را فراهم کرده اند، ولی الگویی بر مبنای خلاقیت ادبی برای نظریه پردازی ندارد. دکتر روزبه تا حدود زیادی با این عقیده موافق بودند.
شهرت شفیعی کدکنی در نخستین اشعار او بود. کمتر کسی یافت میشود که شعر«به کجا چنین شتابان»را نشنیده باشد.
الگوی فکری شفیعی کدکنی از عرفان خراسان نشأت گرفته است.
ایشان از شاگردان مکتب اخوان ثالث بوده اند اولین اثرشان غزلیات عاشقانه، با ماهیت سبک هندی است ودر مجموعه ای به نام زمزمه ها به جاپ رسید:
به جان جوشم که جویای تو باشم خسی بر موج دریای تو باشم
تمام آرزوهای منی کاش یکی از آرزوهای توباشم
(زمزمه ها)
دکتر شفیعی نیما و شعرنو و تجارب را در حد متعادل پذیرفت و به سمت پست مدرن و ساختارشکنی روی نیاورد.
ساخت های موسیقیایی شعر نو در کتاب موسیقی شعر ایشان به خوبی نشان داده شده است. دکتر شفیعی نسبت به شعر سپید و موج نو نظر خوشی ندارند و شعر سپید را تنها به نمایندگی شاملو با ساخت وصورت مناسب می شناسند.
شفیعی کدکنی مثل اخوان نوکلاسیک وبه قول شمس لنگرودی«نوقدمایی است یعنی بنیادی کلاسیک باساختاری امروزی دارد.» دکتر کدکنی به هرمنوتیک «علم تآویل متن»معتقد بود، در شعر هایش از آرایه تمثیل و نماد بسیار بهره می برد و اما گاهی عدم توجه به کیمیاگری های زبانی شعر ایشان را در سطح قرار می داد.
از ویژگی های مثبت شعر شفیعی کدکنی به دام نیفتادن در شعار و بیان روزنامه ای است.
دکتر شفیعی یکی از بنیان گذاران تحول در غزل به شمار می آیند، اما غزلیات ایشان متوسط و در حوزه شعر نوچهره برجسته تری دارند.
از جمله اشعار دکتر شفیعی که در جلسه خوانده شد شعر پژواک و ابیاتی به شرح زیر:
حسرت نبرم به خواب آن مرداب
کآرام درون دشت خفته است
دریایم و نیست باکم از طوفان
دریا همه عمر خوابش آشفته است .........................
آخرین برگ سفر نامه باران این است.........
که زمین چرکین است.
به قلم: ریحانه کاوند
نظرات شما عزیزان:
محمد فائزی فرد 
ساعت16:29---28 فروردين 1391
دوست من این مزخرفات که تبلیغ می شه بالا و پایین وبلاگ چیه؟ اگه ممکنه برشون دار.
ممنون.
پاسخ: در حال رفع این ناهنجاری هستیم.
|
جلسه یکشنبه 27 فروردین 91 : شفیعی کد کنی
نويسنده 